“Die portemonnee van ons allemaal gaat nu weer langzaam dicht.”
Het aantal faillissementen lijkt nog altijd dalende en ondanks de Covid pandemie lijkt het bedrijfsleven onaantastbaar. De beurzen staan op recordhoogtes. Geld lenen betekent geld toe en personeel en materialen worden schaars en/of tarieven lopen snel op.
Een bijzondere situatie die afgelopen jaar toch nauwelijks was voor te stellen met een avondklok, lock downs, overvolle IC’s, gesloten scholen, winkels, sportaccommodaties, vliegtuigen aan de grond en lege treinen en bussen.
De portemonnee van ons allemaal (staatskas) stond wagenwijd open om iedereen te bedienen die om (financiële) hulp riep. Van ZZP-er tot Multinational, voor alle geledingen een regeling die de ergste nood moest ledigen. Met opvolgend diverse verlengingen.
Die portemonnee van ons allemaal gaat nu weer langzaam dicht. De particuliere portemonnees mogen weer open voor de terrassen, verbouwingen, vakanties, festivals en ga zo maar door. Een soort van bevrijdingsfeest, maar dan zonder een daadwerkelijke oorlog. In ieder geval een strijd die een relatief beperkt aantal slachtoffers kent, als we het tot Nederland beperken. Maar natuurlijk is elke ernstig zieke en sterfgeval er 1 te veel.
Over tot de orde van de dag
Aldus blijken we tamelijk flexibel te kunnen opereren in al die virus gekte en met de nodige support van de staat lijkt we allemaal weer de draad op te gaan pakken die we in het voorjaar van 2020 even los moesten laten.
Een enkeling vraagt zich af of de agenda weer zo druk bezet moet worden straks. Als de vakantie gedaan is en de scholen weer starten dan is de kans groot dat we weer het stramien van september 2019 oppakken, maar dan met een vaccin en zonder grote mutaties van virusvarianten. Met beperkte last van hetgeen ons dan zo’n anderhalf jaar veelvuldig bezighield.
Tegen die tijd is er mogelijk ook een nieuw kabinet en we kunnen ons weer druk maken over het klimaat, te weinig woningen en de files. We begroeten elkaar nog wat afstandelijk en het blijft afwachten of we weer last krijgen van de gebruikelijke griep, of blijft die met Covid ook voorlopig op afstand?
Het lijkt wel een sprookje?
Hoe ging dat sprookje ook alweer met dat Kasteel waar iedereen jaren lag te slapen na een prik met een naald en plotseling de boel weer ontwaakte na een kus van een prins te paard en een zwaard. Alles ging verder waar ze gebleven waren (was het niet Doornroosje?!).
Zo lijken we nu te ontwaken na 1 of 2 prikken met een naald.
Nu heb ik altijd begrepen dat sprookjes mooie verhalen zijn, maar je er niet in moet geloven!?
Wat zal de toekomst brengen, wie het weet mag het zeggen.
Economisch gezien blijven we voorlopig overspoeld met geld om de hele boel aan te jagen. Prijzen lijken stevig omhoog te gaan en getwijfeld wordt of dat tijdelijk of structureel is. De huizenprijzen zullen voorlopig op een hoog niveau blijven, zeker zolang de rente laag en/of negatief blijft. Die miljoen huizen gaan er tenslotte voorlopig niet komen, met onze uitgebreide procedures, klimaatproblemen, beperkte capaciteit aan mensen (ambtenaren/bouwvakkers) en materialen. Het streven is natuurlijk mooi, maar over een x aantal jaren komen er weer commissies die gaan onderzoeken waarom het niet is gelukt en met welk ander beleid het wel zou moeten kunnen.
Hetzelfde geld voor het klimaat; met al die windmolens, zonnepanelen enz ontstaan er weer andere uitdagingen en de vraag die we ons t.z.t. zullen gaan stellen is wat het wereldwijd allemaal heeft uitgehaald door op nationaal niveau allerlei leuke dingen te verzinnen. In die zin bracht Covid iets goeds; we gingen veel minder olie verstoken. Met het verdwijnen van het virus zal de oliestook ook weer terug op niveau komen, al vindt de rechter wel dat Shell daarin voorlopig wel onze speciale aandacht verdient.
Terug naar de titel…. Voorheen gingen er nog wel eens bedrijven failliet. Nu kijk je er vanop. Een aantal winkeliers en horecazaken is gestopt en sommige binnensteden krijgen (voorlopig?) een wat leegstaand karakter. Maak er woningen van zou je zeggen, daar is grote behoefte aan. Grote kantoorkolossen kunnen mogelijk met minder werkplekken af. Ook daarin zijn er ongetwijfeld die tot woningen omgebouwd kunnen worden zou je zeggen. Wonen en (thuis)werken op je voormalige werkplek!
Blijven Faillissementen dan mogelijk structureel laag? Je mag verwachten dat zodra de steun weer (deels) terugbetaald dient te worden, het voor een aantal bedrijven lastig gaat worden. De (uit te keren) winst zal voor langere tijd beperkt blijven, maar of dit in veel gevallen tot bijzonder beheer zal leiden, zoals dat voorheen door de banken werd toegepast, is de vraag. Zo-ie-zo wordt er steeds minder door banken in het MKB gefinancierd en daarmee zal er in bepaalde gevallen snel tot afwikkeling overgegaan worden (om zo de portefeuille in het MKB nog sneller verder terug te dringen).
Het gevoel en het geleerde.
Mijn gevoel zegt dat het mooie verhaal tijdens en na de COVID pandemie, zoals bovenstaand geschetst toch op enig moment een sprookje blijkt te zijn en we op verschillende manieren geconfronteerd worden met de naweeën van het geheel en/of rekening moeten houden met een structureel karakter van op verschillende plekken op de wereld oplaaiende varianten. Intussen hebben we in elk geval wel geleerd dat we in toenemen mate met een global economie te maken hebben, zoals een belangrijk studieobject tijdens mijn MBA rond de eeuwwisseling. Toen nog een opportunity om de business wereldwijd te laten floreren.
Nu weten we dat een virus bij een vleermuis op een markt in China de hele wereld kan gaan beheersen. Het uitermate vervelend is als er serieus wereldhavens op slot gaan en containers in groten getale op de verkeerde plekken staan in de wereld. Vliegtuigen meer op de grond staan dan vliegen. We verplicht worden de deur niet meer uit te gaan ’s avonds en ’s nachts om het maar weer even dicht bij huis te houden.
Wel naar buiten, maar niet meer de wereld over
Nu we wel weer naar buiten mogen zullen we waarschijnlijk voorlopig relatief dicht bij huis proberen te blijven. Wat je van ver haalt is blijkbaar niet altijd lekkerder. De productie van vitale onderdelen zal mogelijk dichter bij huis gezocht worden om risico’s van leveringsproblemen en prijsschommelingen tegen te gaan. Voor verschillende producten zie je al dat er grenzen opgetrokken worden en de eigen behoefte belangrijker wordt versus export.
Het klimaat zou daar uiteindelijk ook mee gediend moeten zijn, want al die vervoersbewegingen kosten natuurlijk (fossiele) energie en leveren per saldo veel afval. Als het met het aantal bedrijven in bijzonder beheer dan ook nog structureel mee blijkt te vallen dan is er toch een serieuze win-win-win bereikt met de Covid pandemie. Of geloof ik nu toch te veel in sprookjes?……………….
Ondernemen in sprookjesland
Voor zover je niet de exploitant bent van de Efteling, is het lastig om in dit sprookjesland het juiste pad te kiezen. Bijzonder beheer was natuurlijk vervelend, koste relatief veel geld, maar gaf vaak wel de nodige extra aandacht in situaties waar dit nodig was. Vaak met een positief resultaat als gevolg. Dat is allemaal een beetje uit het verleden. Meer en meer zijn ondernemers op het eigen inzicht aangewezen.
Voor zover er behoefte is om een keer te sparren over de toekomstige strategie, mogelijke verkoop van de onderneming of aanwas van additionele financiële middelen om de koers te verleggen, maak dan een vrijblijvende afspraak om te bezien hoe je met ontwikkelde ideeën verder kan in deze roerige tijden.
